Showing papers by "Thierry Christiaens published in 2006"

Are Sore Throat Patients Who Hope for Antibiotics Actually Asking for Pain Relief

Abstract: PURPOSE: Antibiotics are still overprescribed for self-limiting upper respiratory tract infections such as acute sore throat, and physicians mention patient's desire for antibiotics as a driving force. We studied patients' concerns when visiting their family physician for acute sore throat, more specifically the importance they attach to antibiotic treatment and pain relief. METHODS: Family physicians in 6 peer groups in Belgium participated in an observational postvisit questionnaire survey. Patients aged 12 years and older making an office visit for acute sore throat were invited to indicate the importance of different reasons for the visit. RESULTS: Sixty-eight family physicians provided data from 298 patients. The 3 most frequently endorsed reasons for visiting the physician were examination to establish the cause of the symptoms, pain relief, and information on the course of the disease. Hopes for an antibiotic ranked 11th of 13 items. Patients who considered antibiotics very/rather important valued pain relief significantly more than patients who considered them little/not important (P <.001). Patients who hoped for antibiotics felt more unwell (P <.001), had more faith in antibiotics to speed recovery (P <.001), and were less convinced that sore throat was a self-limiting disease (P <.012). A multivariate model, adjusted for age, sex, and educational status, showed that the desire for pain relief is a strong predictor of the hope to receive a prescription for antibiotics. CONCLUSION: Our study suggests that patients with acute sore throat and who hope for antibiotics may in fact want treatment for pain. Trials are needed to test whether exploring patients' expectations about pain management and offering adequate analgesia can assist physicians in managing sore throats without prescribing antibiotics.

Predicting Prognosis and Effect of Antibiotic Treatment in Rhinosinusitis

Abstract: PURPOSE In evaluating complaints suggestive of rhinosinusitis, family physicians have to rely chiefly on the findings of a history, a physical examination, and plain radiographs. Yet, evidence of the value of signs, symptoms, or radiographs in the management of these patients is sparse. We aimed to determine whether clinical signs and symptoms or radiographic findings can predict the duration of the illness, the effect of antibiotic treatment, or both. METHODS We analyzed data from 300 patients with rhinosinusitis-like complaints participating in a randomized controlled trial comparing amoxicillin with placebo. We used Cox regression analysis to assess the association between the presence at baseline of rhinosinusitis signs and symptoms or an abnormal radiograph and the subsequent course of the illness. We then tested for interactions to assess whether the presence of any of these findings predicted a beneficial effect of antibiotic treatment. RESULTS Two factors at baseline were independently associated with a prolonged course of the illness: a general feeling of illness (hazard ratio = 0.77, 95% confidence interval, 0.60–0.99) and reduced productivity (hazard ratio = 0.68, 95% confidence interval, 0.53–0.88). Neither typical sinusitis signs and symptoms nor abnormal radiographs had any prognostic value. Prognosis remained unchanged whether or not patients were treated with antibiotics, no matter what symptoms patients had at baseline. CONCLUSIONS In a large group of average patients with rhinosinusitis, neither the presence of typical signs or symptoms nor an abnormal radiograph provided information with regard to the prognosis or the effect of amoxicillin. The time to recovery was longer in patients who felt ill at baseline or who did not feel able to work, but the course of their illness was not influenced by antibiotic treatment.

Paracetamol en ibuprofen afwisselen bij kinderen met koorts

Abstract: Klinische vraagWat is het effect van paracetamol en ibuprofen in monotherapie versus alternerende toediening van beide middelen bij kinderen tot drie jaar met koorts?AchtergrondKoorts leidt vaak tot irritabiliteit bij het kind en ongerust-heid bij de ouders. Koortswerende middelen, zoals para-cetamol en ibuprofen, worden bijna systematisch toege-diend. In de praktijk worden beide ook gecombineerd gebruikt. Daarover zijn weinig studies beschikbaar.Bestudeerde populatieDrie Israelische pediatrische eerstelijnsgezondheidscen-tra rekruteerden crechekinderen tussen 6 en 36 maanden oud met koorts >38,5°C (rectaal gemeten). Exclusie-criteria waren: gebruik van koortswerende medicatie of antibiotica tijdens de voorbije tien dagen, afwijkende lever- en niertesten, gastro-intestinale bloeding in de voorgeschiedenis, allergie voor antipyretica en astma. Uiteindelijk werden 480 kinderen met een gemiddelde leeftijd van 19 maanden (SD 9) geincludeerd. De dia-gnose was bij ongeveer de helft ‘bovenste luchtweginfec-tie’ en bij ongeveer 30% ‘virale infectie’. De gemiddelde koorts bij inclusie bedroeg ongeveer 40,65°C.OnderzoeksopzetIn een gecontroleerde, gerandomiseerde en dubbel-blinde studie werden de kinderen verdeeld in drie groepen. Een groep kreeg 12,5 mg/kg/dosis paraceta-mol om de zes uur (n=160). Een tweede groep kreeg 5 mg/kg/dosis ibuprofen om de acht uur (n=160). De derde groep kreeg om de vier uur 12,5 mg/kg/dosis paracetamol afgewisseld met 5 mg/kg/dosis ibuprofen (n=160). In elke studiegroep kreeg de helft van de kin-deren een initiele ladingsdosis van 25 mg/kg parace-tamol. De andere helft kreeg een initiele ladingsdosis van 10 mg/kg ibuprofen. Aan de ouders werd gevraagd om minstens driemaal per dag de rectale temperatuur te meten met een kwikthermometer. Rectale tempera-tuur, medicatiegebruik, aantal dagen werkverlet en NCCPC stressscore werden door de ouders in een dagboek bijgehouden. Verder bestond de follow-up uit een telefonisch interview na 24 en na 48 uur, en ver-volgconsulten op de dagen 3, 5 en 7. Lever- en nier-functieparameters en occult fecaal bloedverlies werden onderzocht bij de start, op de dagen 3 en 5, en nadien tweewekelijks gedurende in totaal twaalf weken.UitkomstmetingDe primaire uitkomstmaat was de hoogst gemeten lichaamstemperatuur op de dagen 1, 2 en 3. Andere uitkomstmaten waren: de NCCPC stressscore, de hoe-veelheid ingenomen koortswerende medicatie, het aantal dagen werkverlet van de ouders, herval van koorts, het aantal consulten op spoedopname binnen de tien dagen na inclusie in de studie, lever- en nierfunctieparameters, en het optreden van gastrointestinaal bloedverlies.ResultatenVan de 480 geincludeerde peuters beeindigden er 466 (96,7%) de studie. Op zowel dag 1, dag 2 als dag 3 was in de groep die beide medicijnen alternerend kreeg, de koorts significant lager dan in de groepen die een van beide kregen (p<0,001). Er was geen verschil in koorts-daling tussen de paracetamol- en de ibuprofengroep. Het verschil in koorts op dag 1 tussen de combinatie-groep versus de monotherapiegroepen bedroeg onge-veer 1°C (39,6° versus 40,6°). De stressscore daalde dag na dag in alle groepen, maar significant sneller en meer uitgesproken in de groep die beide medicijnen nam (p<0,001). Die groep kreeg significant minder dosissen toegediend (p<0,001) en de ouders waren bijna een dag (1,7 versus 2,6) minder lang afwezig op het werk. Er waren geen significante verschillen in aantal spoedop-names, er werden geen ernstige nevenwerkingen gerap-porteerd en tussen de groepen waren er geen verschillen in lever- en nierfunctieparameters. Het medicijn voor de ladingsdosis had geen invloed op de uitkomstmaten.Conclusie van de auteursDe auteurs besluiten dat bij kinderen een alternerend gebruik van paracetamol (12,5 mg/kd/dosis) en ibu-profen (5 mg/kg/dosis) om de vier uur gedurende drie dagen resulteert in een snellere daling van de koorts.FinancieringNiet vermeldBelangenvermengingNiet vermeld