Showing papers in "Netherlands journal of legal philosophy in 2019"
TL;DR: The role of concepts in our world is indispensable as mentioned in this paper, but our understand- ing of them is riddled with difficult problems, and more probing questions need to be asked in order to gain an insight into the nature and operation of concepts.
Abstract: The role concepts play in our world is indispensable. Our institutions, juridicopolitical systems, ideologies and interpersonal relationships are shaped by con‐ cepts and get re-structured under the influence of concepts. But our understand‐ ing of them is riddled with difficult problems. Metaphysics, contemporary philos‐ ophy, political science, law, psychology, neuroscience and linguistics have all made important contributions in this area, but more probing questions need to be asked in order to gain an insight into the nature and operation of concepts. Most disciplinary accounts treat concepts as mind constructs1 (thought catego‐ ries) characterized by generality or abstraction which make realities intelligible.2 It is widely held that human beings need to categorize things, experiences and practices. They assemble ideas, order them, identify constants and generalize, that is to say, they reason from the particular to the general. By doing so, they form abstract ideas or general notions. In other words, the recept (what we see) becomes a percept through the intervention of the mind and, following reflection and imagination, a concept.3
5 citations
TL;DR: De PVV legt de uitspraak in ieder geval zelf ook graag zo uit, werpt er echter toch al een wat ander licht op as discussed by the authors.
Abstract: De PVV legt de uitspraak in ieder geval zelf ook graag zo uit.3 Een meer ‘holistisch-hermeneutische’ benadering die deze uitspraak plaatst in het bredere kader van het een jaar later verschenen antirechtsstatelijke verkiezingsprogramma, of Wilders’ uitspraken over rechters, werpt er echter toch al een wat ander licht op.4 Er lijkt dan wel meer venijn achter ‘nepparlement’ te zitten, als onderdeel van een bredere de-legitimering van cruciale democratisch-rechtstatelijke instituten.
2 citations
TL;DR: The evidence is the basis of justice as discussed by the authors is a notion that has a central role in rechtvaardigheid, e.g., in the case of the navorsing van de waarheid.
Abstract: Zonder waarheid geen rechtvaardigheid. De waarheidsvinding speelt dan ook een centrale rol in het recht. Daarbij geldt als algemeen gedeeld uitgangspunt dat de waarheid nooit absoluut, definitief of af is, maar slechts bij benadering kan worden vastgesteld. Zoals de beroemde uitspraak van de Duitse verlichtingsdenker Lessing luidt: ‘niet het bezit maar de navorsing van de waarheid’ is het bereik en doel van het menselijk streven.1 Het navorsen van de waarheid houdt in het kader van het recht ten nauwste verband met het vergaren van bewijsmateriaal. De beoordeling van het waarheidsgehalte van gepresenteerde feiten wordt gemaakt aan de hand van het beschikbare bewijs – ‘Evidence is the basis of justice’2. Dat geldt in zeer sterke mate voor het strafrecht, waarin de materiële waarheidsvinding wordt gefilterd van rechtens irrelevante feiten en gebeurtenissen. Het probandum (hetgeen bewezen moet worden) fungeert hier als een trechter, die de historische werkelijkheid reduceert tot de onderdelen die gelet op de tenlastelegging van belang worden geacht (de materiële waarheid).3 Uiteindelijk draait het in het strafrechtelijk onderzoek in de kern om de vraag of het tenlastegelegde kan worden bewezen. De strafrechtelijke waarheidsvinding is derhalve vooral gericht op bewijsgaring.4
1 citations
TL;DR: Toen ik als pas afgestudeerd wetenschapsfilosoof een baan zocht, maakte mijn vriend me attent op een advertentie in de plaatselijke universiteitskrant waarin ze iemand vroegen die het natuurrecht wilde bestuderen.
Abstract: Toen ik als pas afgestudeerd wetenschapsfilosoof een baan zocht, maakte mijn vriend me attent op een advertentie in de plaatselijke universiteitskrant waarin ze iemand vroegen die het natuurrecht wilde bestuderen. ‘Kijk’, zei hij. ‘Is dit niet iets waar jij nu eigenlijk mee bezig bent?’ Inderdaad had ik me daar wat in verdiept, geïntrigeerd als ik was door de overeenkomsten en verschillen met wetenschappelijke natuurwetten. Tot onze verbazing lazen we dat deze positie vrijgegeven was op de faculteit rechtsgeleerdheid bij de sectie rechtsfilosofie. Rechtsfilosofie? Ik had er nog nóóit van gehoord, in al die negen jaren dat ik filosofie had gestudeerd. Ik besloot te solliciteren en ik kwam er nooit meer weg.
1 citations
TL;DR: In this article, a new debate focuses on the construction of the legal person in Union law, specifically within the purview of EU citizenship and the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU).
Abstract: Within the manifold debates on EU law, several scholars have recently turned to examining the connection between law and subjectivity in the European context.1 This new debate focuses on the construction of the legal person in Union law, specifically within the purview of EU citizenship and the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). What is at stake here is whether EU law promotes a certain type of person over another, whether it prefers a certain form of life. If so, what is that form of life which is granted exemplary status by EU law? Embarking on this line of questioning breaks with the more customary method of analysing EU citizenship, which discusses different constellations of rights and obligations, framing these under the umbrella terms of liberal, republican, or market citizenship and then subjecting these legal bundles of rights and duties to normative examination.2 The debate this article joins, on the other hand, has taken a more anthropological turn by investigating the subjectification exercised by EU law over its subjects.3 Formulating this idea in the ancient vocabulary, we could say that each type of ‘regime’ corresponds to a certain type