Showing papers by "Andrzej Rynkiewicz published in 1999"

Przetoka łącząca gałąż międzykomorową przednią lewej tętnicy wieńcowej ze światłem prawej komory: rzadkie powikłanie zawału mięśnia sercowego

Abstract: Nabyte, pozawalowe przetoki lączące tetnice wiencowe z komorami serca są bardzo rzadkie. Autorzy pracy przedstawiają opis przypadku przetoki pomiedzy galezią miedzykomorową przednią lewej tetnicy wiencowej a światlem prawej komory stwierdzonej 11 miesiecy po zawale przegrody i ściany przedniej mieśnia serca u 59-letniego mezczyzny ze stabilną dlawicą piersiową i trojnaczyniową chorobą wiencową. Lokalizacja przetoki odpowiada stwierdzonemu echo- i angiograficznie obszarowi przebytego zawalu przegrody. Artykul zawiera takze krotki przegląd przyczyn powstawania nabytych przetok pomiedzy naczyniami wiencowymi a jamami serca.

The Sympathetic Nervous System in Hypertension

Abstract: Uklad wspolczulny odgrywa istotną role w regulacji ciśnienia tetniczego i etiopatogenezie chorob ukladu krązenia. Zwiekszenie aktywności ukladu wspolczulnego stwierdza sie u chorych z niewydolnością krązenia, choroby wiencową i zaburzeniami rytmu. Celem mniejszego omowienia jest przedstawienie znaczenia ukladu wspolczulnego w rozwoju nadciśnienia tetniczego. W pierwszej kolejności zostaną szczegolowo omowione metody badania ukladu wspolczulnego, ze szczegolnym uwzglednieniem znaczenia mikroneurografii. W dalszej kolejności zostaną przedstawione efekty pobudzenia ukladu wspolczulnego oraz dowody wskazujące na zwiekszenie aktywności tego ukladu u chorych z nadciśnieniem tetniczym. Przedstawione zostaną takze mechanizmy mogące prowadzic do zwiekszonej aktywności ukladu wspolczulnego u chorych z nadciśnieniem tetniczym. Ostatnia cześc niniejszego omowienia zostanie poświecona zaburzeniom metabolicznym. Szczegolny nacisk zostanie polozony na potencjalne znaczenie insuliny i leptyny w etiopatogenezie nadciśnienia tetniczego.

Scal Polymorphism of the Atrial Natriuretic Peptide Gene and Blood Preassure in Subjects without Clinical Manifestations of Atherosclerotic Disease

Abstract: Wstep Wazne miejsce w patofizjologii chorob ukladu krązenia zajmują peptydy natriuretyczne. Zaangazowane są one glownie w regulacje gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu i ciśnienia tetniczego poprzez dzialanie na uklad sercowo-naczyniowy, nerki i centralny uklad nerwowy. Celem pracy bylo zbadanie rozkladu wariantow polimorficznych genu kodującego przedsionkowy peptyd natriuretyczny (gen ANP) w grupie osob bez jawnych klinicznie schorzen miazdzycopochodnych. Rozklad polimorfizmu genu ANP porownano z rozkladem wysokości ciśnienia tetniczego oraz czynnikow ryzyka miazdzycy. Material i metody Badaniem objeto 424 osob, 346 mezczyzn w wieku 44 ± 9 lat i 78 kobiet w wieku 45 ± 7 lat, u ktorych nie rozpoznawano wcześniej jawnych schorzen miazdzycopochodnych. U kazdego badanego określono na czczo poziom glikemii i frakcji lipidow. Ponadto zmierzono ciśnienie tetnicze, mase ciala, wzrost, obwod talii i bioder oraz zarejestrowano elektrokardiogram. Analize polimorfizmu Scal genu ANP przeprowadzono za pomocą lancuchowej reakcji polimerazy DNA. Wyniki Nie stwierdzono wystepowania istotnych roznic w rozkladzie genotypow polimorfizmu Scal genu ANP miedzy grupą mezczyzn bez nadciśnienia (A2A2 - 72%, A2A1 + AIAl - 28%) i z nadciśnieniem tet- niczym (A2A2- 66%,A2Al +A1A1 - 34%) oraz kobiet (odpowiednioA2A2-76%,A2A1 +AlAl -24% oraz A2A2 - 62%, A2A1 + A1A1 - 38%) ani miedzy podgrupami ciśnienia tetniczego dla obu plci. Podobnie nie wykazano roznic w czestości wystepowania alleliAl i A2 miedzy grupą bez nadciśnienia (allel Al - 16%, allel A2 - 84% u mezczyzn i allel A1 -12%, allel A2 - 88% u kobiet) i z nadciśnieniem tetniczym (allel Al -19%, allelA2 - 81% u mezczyzn i allel A1 - 20%, allel A2 - 80% u kobiet). Rozklady badanych czynnikow ryzyka miazdzycy takze byly niezalezne od geno- typu polimorfizmu Scal genuANP. Nie stwierdzono wystepowania istotnych roznic w rozkladzie genotypow polimorfizmu Scal genuANP miedzy grupą osob niskiego ( 20%) ryzyka incydentu wiencowego dla mezczyzn i kobiet. Wnioski Obecnośc określonego wariantu polimorficznego genu ANP najprawdopodobniej nie ma znacznego wplywu na ciśnienie tetnicze.

Wczesne wyniki aterektomii kierunkowej w różnych typach zmian miażdżycowych. Ocena za pomocą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej

Abstract: Cel pracy: Ocena wczesnych wynikow i mechanizmow dzialania aterektomii kierunkowej (DCA) w roznych typach zmian miazdzycowych dokonana na podstawie angiografii i ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (IVUS). Material i metody: Badania przeprowadzono u 33 chorych w wieku 40-71 lat (śr. 59 ± 11 lat) poddanych zabiegowi DCA z powodu objawowej choroby wiencowej. Angiografie wraz z oceną ilościową (QCA) oraz IVUS wykonywano przed i po zabiegu DCA. Wyniki: Po DCA angiograficzne kryteria powodzenia zabiegu zostaly spelnione u 22 (67%) chorych. Pozostalych 11 (33%) osob wymagalo dodatkowo wszczepienia stentu. W 5 przypadkach ekscentrycznych blaszek miazdzycowych w IVUS stwierdzono uszkodzenie blony mieśniowej ściany poszerzanego naczynia. Wyniki pomiarow światla segmentow tetnic po DCA byly znamiennie wyzsze w QCA w porownaniu z odpowiednimi wartościami uzyskanymi z IVUS. U wszystkich badanych osob, pomimo dobrego wyniku angiograficznego DCA, w IVUS pole przekroju światla tetnicy bylo mniejsze niz pozostawionej w niej cześci blaszki miazdzycowej (4,81 ± 1,62 vs 9,83 ± 3,48 mm2 , p Wnioski: 1. Badanie zwezen przed DCA wykazalo istotne rozbiezności pomiedzy angiografią a IVUS w ocenie rozkladu przestrzennego blaszki miazdzycowej w 1/3 przypadkow. 2. Pomiary światla segmentow tetnic po DCA byly znamiennie wyzsze w QCA w porownaniu z IVUS. 3. Ultrasonografia wewnątrznaczyniowa pozwalala wykryc uszkodzenia blony mieśniowej tetnicy niewidoczne w angiografii. 4. Dominującym mechanizmem powiekszenia światla naczynia w wyniku DCA jest wyciecie blaszki miazdzycowej, natomiast powiekszenie calkowitego przekroju tetnicy odgrywa mniejszą role. 5. Udzial obu mechanizmow dzialania aterektomii w przyroście światla naczynia oraz wielkośc tego przyrostu zalezą od struktury blaszki miazdzycowej.

Zagrażające pęknięcie mięśnia sercowego u chorego z ostrym zawałem serca

Abstract: Pekniecie wolnej ściany lewej komory jest powiklaniem o wysokiej śmiertelności wystepującym u chorych z ostrym zawalem serca. Opis przypadku dotyczy chorego z ostrym zawalem serca, leczonego trombolitycznie, u ktorego w badaniu angiograficznym rozpoznano zagrazające pekniecie mieśnia sercowego. Z tego powodu chorego poddano pilnej operacji kardiochirurgicznej. Zabieg operacyjny i okres pooperacyjny przebiegly bez powiklan. Chory po ponad rocznej obserwacji jest w dobrym stanie klinicznym, bez dolegliwości wiencowych.