Showing papers by "Caroline Braet published in 2008"

Differences in eating style between overweight and normal-weight youngsters

Abstract: Differences in eating styles between overweight and normal-weight youngsters were investigated with a child version of the Dutch Eating Behavior Questionnaire (DEBQ). Subjects were children (n = 1458; M: 10.1; SD = 1.3) and adolescents (n = 1016; M: 14.9; SD =1.5). Overweight adolescent girls scored high on emotional eating while overweight adolescent boys displayed more external eating. In overweight children, already 10.5 per cent displayed emotional eating and 38.4 per cent reported external eating. All overweight youngsters reported restrained attitudes. Eating styles were positively associated with indicators of eating pathology. The results suggest the use of appropriate norms that take into account the child's age, gender and overweight status.

Thought suppression in obese and non-obese restrained eaters: piece of cake or forbidden fruit?

Abstract: Objective This article examines thought suppression tendencies in restrained eaters. Furthermore, the dynamics between failing thought suppression and thought control strategies are explored. Methods One hundred and five overweight and normal-weight boys and girls (12–18 years) participated in a cross-sectional questionnaire-based study. A distinction was made between disinhibited restrained eaters (high restraint/high disinhibition), inhibited restrained eaters (high restraint/low disinhibition) and unrestrained eaters (low restraint) in both weight-groups. The Dutch Eating Behaviour Questionnaire (DEBQ) was used to select the different groups of (un)restrained eaters. The White Bear Suppression Inventory (WBSI) was employed to measure thought suppression and intrusions. The Thought Control Questionnaire (TCQ) was used to measure thought control strategies (distraction, punishment, reappraisal, worry, social control). Results The disinhibited restrainers obtained meaningfully higher scores on WBSI-total, WBSI-thought suppression and WBSI-intrusion than the inhibited restrainers and unrestrained eaters in both weight groups. Those who scored high on WBSI-total, obtained significantly higher scores on the TCQ subscales distraction, worry and punishment, than those who scored low on WBSI-total. Discussion The findings suggest that disinhibited restrainers, irrespective of their weight status, report a high tendency to suppress thoughts. Given Wegner's theoretical account, this may be associated with preoccupations and self-control difficulties. Copyright © 2006 John Wiley & Sons, Ltd and Eating Disorders Association.

Protocollaire behandelingen voor kinderen met psychische klachten

Abstract: Kwaliteitsvol werken in de Jeugdzorg. Hoe doe je dat? Onderzoek toont aan dat de klassieke kinder- en jeugdpsychotherapie te weinig aantoonbare effecten heeft, terwijl protocollaire behandelingen voor de jeugd wel effectief blijken. Daar waar behandelprotocollen lange tijd enkel beschikbaar waren op de universiteiten komt hier stilaan verandering in. Zo zijn de auteurs van dit handboek bereid geweest hun protocollen uit te schrijven. Dit heeft 21 protocolbeschrijvingen opgeleverd. Sommige protocollen zijn eerder gericht op jonge kinderen (en hun ouders) en gaan over de behandeling van onder meer slaapproblemen, gedragsproblemen, buikpijnklachten of enuresis. Andere protocollen richten zich op kinderen met autisme, obesitas, ADHD, depressie, angsten, tics, dwangklachten en hechtingsproblemen. Verder vindt u in dit boek een reeks protocollen voor adolescenten die kampen met klachten zoals automutilatie, eetstoornissen, verslaving, chronische vermoeidheid, PTSS na eenmalig seksueel geweld en emotieregulatieproblemen aansluitend bij borderline-problematiek. In elk hoofdstuk wordt op een gestructureerde wijze beschreven hoe bepaalde problemen kunnen worden aangepakt, en wat er stapsgewijs moet gebeuren. Sommige zijn gericht op groepen, andere op individuele behandeling. Ze zijn alle gestandaardiseerd en ze omvatten uitvoerige richtlijnen voor het opzetten van de behandeling alsook werkbladen, suggesties voor het brengen van de rationale, en tips voor de evaluatie van het therapie-effect. Wat dit boek uniek maakt is dat elk protocol geevalueerd is en aantoonbaar effectief is of op zijn minst veelbelovend. Dit boek is bedoeld voor al diegenen die kinderen en jeugdigen met psychopathologie behandelen in de jeugdzorg en GGZ. Orthopedagogen, gz-psychologen, klinisch psychologen, kinder- en jeugdpsychiaters, maar ook sociaal-pedagogisch hulpverleners, sociaal-psychiatrisch verpleegkundigen en maatschappelijk werkers kunnen er hun voordeel mee doen. Het boek kan tevens worden gebruikt in de pre- en postdoctorale opleiding voor studenten die worden opgeleid tot therapeut voor kinderen en jeugdigen met psychopathologie, en hun ouders.

Cognitive biases in depressed and non-depressed referred youth.

Abstract: This study examined cognitive vulnerability in both depressed and non-depressed referred youngsters. Formerly depressed (FD) children and adolescents (n = 16) were compared to a currently depressed (CD) group (n = 18) on a self-referent encoding and memory task imbedded in a mood induction paradigm. In order to test the specificity of the findings to depression, the results of the FD were further compared with those of a clinical but never depressed (ND) group (n = 39) diagnosed with anxiety and/or disruptive behaviour disorders. The study confirmed the hypothesized differences between the groups in terms of self-referent encoding bias. Both the ND (p < 0.001) and FD (p < 0.001) group rated more positive words than negative words as self-descriptive while the CD endorsed a closer balance of positive and negative words (non-significant difference). No interaction effect was found for the recall task. The FD group evinced a similar memory bias than the CD group. However, also in the ND group, the number of proportional recalled positive words did not differ from the proportional recalled negative words. The findings yielded no evidence for a depression-specific information-processing bias. However, all subjects (FD, CD as well as ND) exhibited a memory bias and therefore 'clinical status' is considered as a cognitive vulnerability risk factor for developing a depressive disorder in the future.

How to control a white bear? Individual differences involved in self-perceived and actual thought-suppression ability

Abstract: Thought suppression is generally considered a maladaptive mental control strategy, leading to increased intrusions. In the experimental psychopathology literature, thought suppression is assigned a central role in anxiety and depression, disorders characterised by a high level of negative intrusive thoughts. We examined predictors of self-perceived and actual thought suppression ability in an undergraduate sample. It was found that self-perceived suppression ability was predicted by anxiety and depression scores, attentional control, and distraction strategies. Immediate and rebound effects of actual suppression were predicted by depression scores. Interestingly, higher levels of attentional control and distraction were related to more successful thought suppression on the questionnaires, yet were related to increased intrusions during suppression.

Handboek klinische ontwikkelingspsychologie: over aanleg, omgeving en verandering

Abstract: Tussen de 10 en 15% van de kinderen en jongeren ontwikkelt zich niet goed en vertoont problemen op uiteenlopende gebieden. Deze problemen kunnen zich spontaan herstellen, maar bij een aantal kinderen gaan ze niet vanzelf over en ontwikkelen zich tot een stoornis. Sommige stoornissen zoals angst- en gedragsstoornissen komen vaak voor, terwijl andere zoals anorexia nervosa weinig voorkomen. Klinische ontwikkelingspsychologie houdt zich bezig met deze psychische problemen en stoornissen bij kinderen. Dit boek benadert de normale en afwijkende ontwikkeling vanuit het transactionele perspectief: kind- en omgevingskenmerken benvloeden elkaar wederzijds in een dynamisch samenspel. Een dikke pil over klinische psychologie, samengesteld door experts op dit vakgebied. Het boek heeft ten doel de ontwikkelingen op het gebied van het afwijkende (abnormale?) gedrag van kinderen en jongeren en de behandelingen daarvan te beschrijven; zoals een en ander zich vooral de laatste 25 jaren laten zien. Het

Ontwikkeling en psychopathologie

Abstract: De klinische ontwikkelingspsychologie bestudeert kinderen bij wie psychische problemen zijn vastgesteld. Men stelt zich daarbij de vraag hoe deze problemen zich manifesteren en welke factoren de problemen veroorzaken en in stand houden. De studie van de afwijking van de normale ontwikkeling staat hierbij centraal, wat aansluit bij de onderzoekstraditie van de ontwikkelingspsychopathologie (OPP). Het doel hierbij is meervoudig: een model ontwerpen dat de ontwikkeling van afwijkend gedrag kan beschrijven en verklaren. Maar de klinische ontwikkelingspsychologie gaat verder en bekijkt de klinische implicaties van de verworven inzichten en of er aanknopingspunten zijn voor wetenschappelijk onderbouwde preventie of gepaste interventie.

No Evidence for a Food-Related Attention Bias after Thought Suppression

Abstract: The aim of this study was to investigate whether food-related thought suppression results in an attention bias for food cues. Fifty-nine female students took part in the experiment. All completed a modified exogenous cueing task containing pictures of foods and toys with a similar valence (presentation duration: 250 ms and 1050 ms). Half of the participants were instructed to suppress thoughts about food and the other half was given control instructions, prior to completing the exogenous cueing task. No evidence was found for an enhanced cue validity effect for food cues after food-related thought suppression. Hence, the preliminary results do not provide support for the hypothesis that thought suppression is sufficient to yield an attention bias. Since the study was the first to employ an exogenous cueing task to study the attentional processing of food cues, replication is warranted.

Eetproblemen in de adolescentie

Abstract: Wie aan adolescenten met eetproblemen denkt, denkt vermoedelijk eerst aan anorexia nervosa. Anorexia nervosa is een ernstige eetstoornis die bij ongeveer een half procent van de meisjes en jonge vrouwen voorkomt. Meisjes met anorexia nervosa vermageren extreem, omdat ze veel te weinig eten. Maar de klassieke anorexia nervosa is een relatief zeldzame eetstoornis en naast anorexia nervosa zijn er tal van varianten en andere eetproblemen die adolescenten kunnen treffen. Deze eetproblemen zijn vaak minder bekend en niet altijd zichtbaar. Sommige adolescenten hebben last van eetbuien, dat zijn momenten waarop ze uitzonderlijk veel en snel eten. Ze hebben die eetaanvallen niet onder controle; ze ‘moeten’ als het ware eten. Andere adolescenten hebben geen eetbuien maar eten meestal te veel, waardoor ze dikker worden. En weer anderen hebben het allebei: zij eten meestal te veel en hebben ook eetbuien. Eetproblemen gaan soms wel en soms niet gepaard met een afwijkend gewicht (te dik of te dun). Dus ook iemand met een normaal gewicht kan een eetprobleem hebben. Soms eet een adolescent te weinig, maar net niet weinig genoeg om van anorexia nervosa te kunnen spreken. Eetproblemen varieren in ernst; bij sommige adolescenten is het probleem zo ernstig dat professionele hulp nodig is.